«O θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» του Λέοντος Τολστόι, σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, με τους Γιώργο Γαλίτη και Θανάση Κουρλαμπά, ταξιδεύει στην Κρήτη
Η εταιρία θεατρικών παραγωγών A PRIORI παρουσίασε σε πανελλήνια πρώτη το 2018 τη φιλοσοφική νουβέλα του Λέοντος Τολστόι «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Η παράσταση παρουσιάστηκε με επιτυχία για δύο χρονιές στο Θέατρο Αλκμήνη και συνεχίζει την καλλιτεχνική της πορεία. Πρώτος σταθμός τής τρίτης χρονιάς η Κρήτη.
Οι ηθοποιοί Γιώργος Γαλίτης και Θανάσης Κουρλαμπάς, ξετυλίγουν την υποκριτική τους γκάμα επί σκηνής, τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό επίπεδο, ενσαρκώνοντας όλους τους ρόλους της νουβέλας, σε ένα θεατρικό παιχνίδι το οποίο, αντιμαχόμενο τον ίδιο του τον τίτλο, σφύζει από Ζωή.
«Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» βασίζεται στο αληθινό γεγονός του θανάτου του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπως το διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του αποθανόντος. Παρ’ όλο που δεν είναι από τα πιο γνωστά του έργα, ωστόσο η νουβέλα συγκαταλέγεται από φιλοσόφους και λογοτέχνες, στα πιο σημαντικά και πιο ώριμα έργα του Λέοντος Τολστόι (1828-1910). Ο τελευταίος, επιχειρεί μέσω του έργου του ένα προσκύνημα στον Θάνατο, αντιλαμβανόμενος εις βάθος τη σημασία της μνήμης Θανάτου: το να θυμάται, δηλαδή, ο άνθρωπος ότι είναι θνητός, ότι θα ‘ρθει η στιγμή που θα πεθάνει. Και τότε, το μόνο που θα ορθωθεί μπροστά του, θα είναι το πως έζησε. Αυτή η σκέψη κάθε άλλο παρά λυπηρή είναι, αν ο άνθρωπος καταφέρει να ζήσει «όπως πρέπει να ζει ο Άνθρωπος».
Υπόθεση του έργου
Ο ευκατάστατος δικαστής Ιβάν Ιλίτς, αρρωσταίνει βαριά. Η αρρώστια κι ο επικείμενος θάνατός του, εκμηδενίζουν όλη την προηγούμενη ζωή του. Επιτυχίες, ανούσιες συναναστροφές, εξουσία, κύρος και χρήμα στέκουν αδύναμα μπροστά στο τέλος. Ολόκληρη η ύπαρξη του Ιβάν Ιλίτς σείεται συθέμελα γιατί, όσο κι αν προσπαθεί να αποδεχτεί το συμπέρασμα ότι «ο Γάιος είναι άνθρωπος, οι άνθρωποι είναι θνητοί, άρα ο Γάιος είναι θνητός» που διδάχτηκε κατά την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων, το Εγώ του τον κρατάει γερά δέσμιό του. Ο Γάιος ναι… αυτός όμως όχι! Αυτός μπορεί να ξεγελάσει τον Θάνατο!
Facebook pages:
Συντελεστές:
Μετάφραση από τα ρωσικά: Παύλος-Νίκος Στεφάνου
Θεατρική διασκευή - Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκος Κασαπάκης
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
Φωτογραφίες - Γραφιστική επιμέλεια: GRID FOX
Παραγωγή (παράσταση Ηρακλείου):
A PRIORI και Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου
Παραγωγή (παράσταση Ρεθύμνου): A PRIORI και LifeWorks Productions
Παίζουν: Γιώργος Γαλίτης, Θανάσης Κουρλαμπάς
Πληροφορίες:
Ηράκλειο, Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις
Την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Ιουνίου 2021 στις 21:30
Τιμές εισιτηρίων:
- κανονικό: €15,00
- μειωμένο: €8,00
Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr/tickets/theater/kipotheatro-xatzidakis/o-thanatos-tou-ivan-ilits-tou-leo-tolstoy
Ρέθυμνο, Θέατρο Ερωφίλη Φορτέτζα
Τη Δευτέρα 14 Ιουνίου 2021 στις 21.00
Τιμές εισιτηρίων:
- πόρτα: €14,00
- προπώληση: €12,00
Προπώληση εισιτηρίων: www.ticketmaster.gr/ticketmaster_se_2005224.html
Διάρκεια: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Σημείωμα σκηνοθέτριας
Πρέπει να είναι… 10 χρόνια… περίπου ναι, τόσα έχουν περάσει απ’ όταν πρωτοδιάβασα αυτό το αριστούργημα. Το είχα βρει ανάμεσα σε κάτι βιβλία της θείας μου και το «έκλεψα» με μαεστρία. Παρ’ ότι δεν έχω καλή μνήμη, θυμάμαι έντονα τη στιγμή που διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο. Ήταν νύχτα και ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, στο πατρικό μου. Είχε ησυχία. Όταν διάβασα και την τελευταία λέξη, το έκλεισα, έμεινα λίγο στη σιωπή και στο σκοτάδι και αναρωτήθηκα -πέραν από αυτά που ένιωσα τα οποία είχαν τεράστιο όγκο για να καταφέρω να αποκρυπτογραφήσω- τι είχα μόλις δει! Ναι, πολύ σωστά! Δεν είχα διαβάσει τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς, τον είχα δει! Κι όχι μόνο! Τον είχα ζήσει! Η υπέροχη πένα του Τολστόι μπόρεσε, όχι μόνο να μου δημιουργήσει εικόνες, αλλά να με κάνει συμπαίκτη. Ήμουν εκεί, σε όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτόν τον άνθρωπο… τον Ιβάν Ιλίτς. Μα αυτό το έργο είναι θέατρο! Είναι πιο θέατρο κι απ’ το θέατρο! Το έκλεισα. Δεν ήταν τότε η ώρα του να το κάνω κάτι. Δεν μπορούσα τότε να το κάνω κάτι. Μετά, όπως συμβαίνει δυστυχώς κάποιες φορές, χαθήκαμε. Πέρασαν τα χρόνια, ξέχασα τον τίτλο, ξέχασα την υπόθεση, ξέχασα και τον συγγραφέα (συγνώμη Μέγα Τολστόι, μα αυτή είναι η αλήθεια). Θυμόμουν μόνο την απόχρωση του εξώφυλλου, ένα περίεργο όνομα κι ένα πόμολο. Α! Και μια κουρτίνα! Κι έναν θάνατο… Τον Θάνατο.
Τα τελευταία χρόνια άρχισα να το αναζητώ επίμονα. Το έψαξα πάρα πολύ, σφούγγιζα το μυαλό μου να βρω μία έστω μικρή πληροφορία για κάτι… Κάτι! Δυστυχώς τίποτα. Ρώτησα πολλούς, περιέγραψα όπως-όπως την ιστορία (είχε ξεθωριάσει κι αυτή, παρ’ όλο που το συναίσθημα ήταν το ίδιο έντονο μέσα μου όπως εκείνη τη νύχτα), έψαξα στο ίντερνετ… αλλά τι να βρεις με μια κουρτίνα, ένα πόμολο κι έναν θάνατο. Η Πίστη όμως μετακινεί βουνά κι εγώ πίστευα βαθιά μέσα μου ότι θα το βρω, ότι θα με βρει! Και με βρήκε. Αυτό με βρήκε ναι! Μετά από 10 χρόνια. Εγώ απλώς κάτι έψαχνα για τον αγαπημένο Ντοστογιέφσκι… να ‘ναι καλά! Και να ‘μαστε τώρα εδώ, με τον Γιώργο και τον Θανάση, να σκαλίζουμε αυτή την υπέροχη ιστορία. Να γελάμε… να κλαίμε… να φοβόμαστε… να αγαπάμε! Αυτά κι άλλα τόσα, μέσα απ’ τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς. Ένας απλός θάνατος ενός απλού ανθρώπου, όπως τον περιγράφουν. Για μένα… ένας ύμνος στη Ζωή και στον Θάνατο.
Σημείωμα μεταφραστή Παύλου Στεφάνου
Ο Τολστόι στη νουβέλα του «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» ξεσκεπάζει το αξιοθρήνητο κενό της ζωής αυτής (και υπάρχουν, σαν κι αυτή, μυριάδες, μυριάδων). Με τις κωμικές φιλοδοξίες της, τις φτωχές ικανοποιήσεις του εγωισμού που δεν προσπορίζουν καμία σχεδόν ευχαρίστηση, την ανία και την αηδία του υπαλληλικού σταδίου, τις παραχωρήσεις που πληγώνουν και οργίζουν και τέλος τη μόνη αληθινή ευτυχία, τη χαρτοπαιξία! Και η γελοία αυτή ζωή κινδυνεύει από μια αιτία ακόμα πιο γελοία… Μετά ακολουθεί… το ψέμα της ασθένειας, το ψέμα του γιατρού, το ψέμα της οικογένειας… το ψέμα της ζωής. Ο Ιβάν Ιλίτς θρηνεί για την απομόνωση του και τον εγωισμό των ανθρώπων. Υποφέρει φρικτά ως την ημέρα που συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η περασμένη ζωή του ήταν ένα ψέμα. Αλλά το ψέμα αυτό, ακόμη και τούτη την ύστατη ώρα, μπορεί να το επανορθώσει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου